Παρασκευή 23 Δεκεμβρίου 2016

Δύο χιλιάδες και δεκαέξι ...



Δύο χιλιάδες και δεκαέξι ... ξημερώνει γιορτή, χαρούμενα χνώτα

χέρια απλωμένα ζητούν αγκαλιές

κι άλλα, αθώα, ζητούν σωτηρία.


Τις μέρες αυτές, όπου νά'ναι και πάλι γεννιέται ο Χριστός   

θαμπή η ελπίδα, πολεμά και γαντζώνεται

σε ψεύτικα, χάρτινα πλοία  


Περνάει ο χρόνος σαν σκληρός τιμωρός αυτών που δεν φταίνε

αναμμένα κεριά σε γη και ουρανό

τρεμοσβήνοντας, υμνούν τη θυσία


Τις μέρες αυτές θυμήσου ξανά δεν αρκεί η ευχή, δεν αρκεί η χαρά

στρέψε το βλέμμα σου πέρα μακριά

σε μια δύσβατη, ξένη πορεία


Lia Pa